…αλλά δεν θα με έκανε και νύχτες να κλαίω… τραγουδούσε η Ελ. Αρβανιτάκη…
...εμένα πάλι μπορεί να με έκανε και νύχτες να κλαίω… και ένα «ναι» το ίδιο… και ένα «ποτέ»… και ένα «πάντα»… και πολλά άλλα λόγια… αν αποτιμώνται ως αυθεντικά… αν έχουν σφραγίδα γνησιότητας… μέγα θέμα στην εποχή μας η αξιοπιστία… ή μάλλον η έλλειψή της… οι άνθρωποι έχουν γίνει πολύ ρευστοί… σχετικοί… ευέλικτοι (λέει)… σαν κινούμενη άμμος, τελικά, που δεν ξέρεις πότε θα σε αφανίσει…
…εχθές το βράδυ φιλοσοφούσαμε με τα κουμπαράκια μου στην πολύ ωραία ομολογουμένως αυλή τους… κάποια στιγμή με άσχετη αφορμή προσπαθούσαμε να σκεφτούμε για ποιον από όσους γνωρίζουμε (οι παρόντες εξαιρούνταν για ευνόητους λόγους) θα βάζαμε το χέρι μας στη φωτιά... άκρα του τάφου σιωπή… ο κουμπάρος μου δήλωσε για κανέναν... η κουμπάρα μου μετά από πολύ σκέψη βρήκε έναν... και εγώ άλλον έναν… δεν είναι τρομακτικό το ποσοστό?! ..ίσως αυτό να εξηγεί γιατί δυσκολεύομαι πια να κάνω φίλους… για τους φίλους που είχα στο παρελθόν, όχι μόνο θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά… αλλά θα έκοβα και το κεφάλι μου… και άλλα σχετικά splatter…
…σήμερα τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά… όλες οι σχέσεις υποφέρουν από τη «νόσο της σχετικότητας»… είμαστε (σχετικά) φίλοι, (σχετικά ίσως) γκόμενοι, συνάδερφοι (δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, αλλά σχετικό είναι εάν θα σου συμπεριφέρομαι ως συνάδελφο), συγγενείς (αυτό κι αν είναι σχετικό!)… όλα είναι σχετικά (για όσο μας βολεύουν, μεταφράζεται αυτό ίσως στην πραγματικότητα?!)… εξάλλου, ουδείς αναντικατάστατος θα βιαστεί να σου πει ο αναξιόπιστος… ναι σύμφωνοι, αλλά από πότε η αξιοπιστία ενός ατόμου κυμαίνεται σύμφωνα με το πόσο απαραίτητος/σημαντικός είναι αυτός που έχει απέναντί του!? δηλ. αντίστοιχα θα έπρεπε να αυξομειώνεται και η τιμιότητά του… μερικές φορές να κλέβει, για παράδειγμα, ενώ άλλες πάλι όχι…
…ή είσαι αξιόπιστος άνθρωπος, ή δεν είσαι... «μ’αρέσει η τάδε/ο τάδε» δηλώνεις… για σήμερα; για αύριο; για πάντα;… οκ, το «αύριο» δεν το διαπραγματεύομαι… το «για πάντα» πάλι φυσικά και το διαπραγματεύομαι… αλλά θα πρέπει την ώρα της δήλωσης να καίγεσαι για την αλήθεια του, να βγαίνει μέσα από την καρδιά σου… η οποία δεν πρέπει να θυμίζει αστικό λεωφορείο, φίλε/η μου…
...ξέρω, ξέρω.. να μην προβληματίζομαι καλοκαιριάτικα ε;
…όσον αφορά τους πολιτικούς που μας κυβερνάνε…
…η αλήθεια είναι ότι αν δεν με ρωτούσε ο koulpa για το συγκεκριμένο θέμα, το μυαλό μου θα απασχολούσαν οι συνήθεις σκέψεις μου που δεν συχνάζουν σε αυτό τον τομέα… η πολιτική και οι πολιτικοί με την έννοια της κυβέρνησης, των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των όσων αποκαλούν πολιτική όλοι αυτοί, με κάνουν και πλήττω αφόρητα [για να μην πω ότι εκνευρίζομαι κιόλας]… αυτή είναι η αλήθεια… κατά καιρούς, ωστόσο, τυχαίνει και παρακολουθώ κάποια «πολιτικά» θέματα.. ή κάποιες «πολιτικές» δηλώσεις… έτσι διαπίστωσα ότι έχω μια προτίμηση στην τοπική αυτοδιοίκηση… ίσως γιατί αισθάνομαι ότι με αφορά περισσότερο – είναι καθαρά ψυχολογικό το θέμα - ή κυρίως γιατί πιστεύω ότι μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική και να δω διαφορά στην καθημερινότητά μου…
..αυτά τα ολίγα περί της σχέσης μου με την πολιτική… τώρα τι θα ήθελα να πω με τρεις προτάσεις στους πολιτικούς μας;
«Η εξουσία πάντα διέφθειρε τους ανθρώπους.
Ίσως γι’ αυτό η παρατεταμένη σχέση με αυτή να μην κάνει τελικά καλό σε κανέναν.
Κάντε χώρο στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν και που έχουν ακόμα όραμα, χωρίς όραμα δεν υπάρχει πολιτικό μέλλον.»
…αυτά.. και υπόσχομαι να μην το ακουμπήσω ξανά το θέμα… υπάρχουν άλλωστε πιο ικανοί bloggers γι' αυτό… ;)
…με ρώτησε ο μικρός μου φίλος ο Alexis… και δεδομένου ότι βρίσκεται σε μια κρίσιμη ηλικία όσον αφορά τη διαμόρφωση απόψεων για τη ζωή… θα προσπαθήσω να του πω μόνο την αλήθεια... τη δική μου φυσικά.. :)
...η μόνη αλήθεια που παραδέχομαι πια ως απαραίτητη είναι αυτή απέναντι στον εαυτό σου… είναι ο μόνος που δεν πρέπει να παραμυθιάζεις… αυτό δεν σημαίνει ότι σε όλους τους άλλους σερβίρουμε αβασάνιστα δράκους και νεράιδες... αλλά αν δεν είσαι εκ πεποιθήσεως ψεύτης ή μαλάκας… τα ψέμματα που λες θεωρώ ότι είναι μόνο κατά συνθήκη… ή για να προστατέψεις τους άλλους.. ή για να αποφύγεις δυσάρεστες για όλους καταστάσεις… αυτές οι κατηγορίες ψεύδους κατ’ εμέ δεν είναι εγκληματικές… οπότε μην πιστεύετε και το αρχαίο κινέζικο ρητό που λέει ότι «η αλήθεια είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία»… :P
