Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007

the Holiday

…ήταν ο τίτλος του DVD που έπιασα στα χέρια μου εχθές το βράδυ και μου φάνηκε ότι έπρεπε για κάποιον που δεν πήγε διακοπές για να αποφύγει τα συνηθισμένα και ήθελε να αποδράσει κάπου που τίποτα δεν θα ήταν οικείο και πραγματικά θα διέκοπτε κάθε συνειρμό με την πραγματικότητά του… όπως ακριβώς και οι ήρωες της ταινίας… η οποία αποδείχτηκε εκ των υστέρων καταπληκτική επιλογή… οκ, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι αντικειμενικά (ίσως) κατατάσσεται στα chicks movies, όμως εκτός από μια ε υ χ ά ρ ι σ τ η και α ι σ ι ό δ ο ξ η ταινία, εμένα μου χάρισε ένα 2ωρο ιδανικών διακοπών σε έναν από τους αγαπημένους μου προορισμούς…

…ποιος είναι ο σκοπός εξάλλου μιας ταινίας ή ενός βιβλίου που επιλέγεις?! να σου κρατήσουν συντροφιά οι ήρωες και να γίνεις για λίγο μέλος της παρέας τους… έτσι, για εχθές είχα αποφασίσει ότι ήθελα μια παρέα ανάλαφρη μεν, ενδιαφέρουσα δε και οι δύο τουλάχιστον από τους πρωταγωνιστές, οι Jude Law και Kate Winslet, μου έκλεισαν το μάτι όλο υπόσχεση... υπέροχος ο Jude Law, ως άγγλος φιλόλογος με σοφιστικέ στυλάκι και ταυτόχρονα ζεστός, αυθόρμητος, γήινος – χαρακτηριστικά που σπάνια συναντάς σε διανοούμενους - εεε και βέβαια άκρως ερωτεύσιμος... αδερφός της Kate Winslet στην ταινία, ζουν στο Surrey στην Αγγλία και υποφέρουν από συναισθηματικά κυρίως προβλήματα… η αγαπημένη Winslet – που ανήκει σε μια άλλη εποχή με κρινολίνα και μπούκλες να πλαισιώνουν το τέλειο πρόσωπό της – στην ταινία ζει σε ένα τυπικό αγγλικό cottage από αυτά που ζαχαρώνω εδώ και χρόνια με αποτέλεσμα να αφυπνιστεί απότομα το απωθημένο μου με την Αγγλική εξοχή...

…τόσα check-in, check-out και ούτε μια φορά με προορισμό την Αγγλία... ξέρω πώς οι περισσότεροι θεωρούν τους Άγγλους ξενέρωτους και δεν τρέφουν ιδιαίτερα φιλικά συναισθήματα γι’ αυτούς – σε αυτό, βέβαια, έχουν παίξει μεγάλο ρόλο η πολιτική και οι Άγγλοι τουρίστες στο Φαληράκι και στη Χερσόνησο - αλλά προσωπικά τους λατρεύω για άλλους λόγους… πιο συγκεκριμένα, είναι ίσως η μόνη χώρα στην Ευρώπη που γνωρίζω με θεατρική παράδοση, με ηθοποιούς-κολοσσούς όπως οι Jeremy Irons, Vanessa Redgrave, Anthony Hopkins, Emma Thomson, Sean Connery και πολλοί άλλοι που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, με μουσική σκηνή που δεν εξαργυρώνει τόσα χρόνια μετά την επιτυχία των Beatles, αλλά παραμένει παραγωγική και δημιουργική με νέες τάσεις και γκρουπς που θα μας απασχολούν για πολλά χρόνια, όπως μας έχει συνηθίσει… και, φυσικά, λατρεύω το χιούμορ και το φλέγμα των Βρετανών, για να μην πω για το ανεπανάληπτο british accent!

…πίσω στην ταινία τώρα, αν υποθέσουμε ότι ένα στοιχείο που καθιστά επιτυχημένη μια ταινία είναι να μπορούν οι θεατές να ταυτιστούν με τους ήρωες, νομίζω αρκετές γυναίκες θα μπορούσαν να ταυτιστούν με τις δύο ηρωϊδες – εντάξει, ίσως μόνο με την Winslet, αφού το πρότυπο της Cameron Diaz είναι περισσότερο η γυναίκα της διπλανής έπαυλης παρά πόρτας - ωστόσο, αν εξαιρέσεις το κοινωνικό status που τις χωρίζει και μοιάζει χαοτικό – έχουν τα ίδια συναισθηματικά προβλήματα, τα οποία ως γνωστόν δεν κάνουν διακρίσεις ταξικές, είναι 30άρες οπλισμένες με το δίκοπο μαχαίρι «μόνες και ανεξάρτητες», με όλες τις σύγχρονες νευρώσεις αυτού του ηλικιακού γκρουπ, παλεύουν να απαλλαγούν από τις τοξικές σχέσεις της ζωής τους και έχουν εφόδιο έναν νεανικό παρορμητισμό για να ισορροπούν μεταξύ απογοήτευσης και ενθουσιασμού…

…τέλος, η ταινία αποδεικνύει πως ακόμα και μια διανοούμενη Αγγλίδα μπορεί να περάσει πραγματικά υπέροχες διακοπές στο σουπερφίσιαλ L.A. αφού ενδιαφέροντες άνθρωποι υπάρχουν τελικά παντού…

23 σχόλια:

Giannis Michalopoulos είπε...

ποιος είναι ο σκοπός εξάλλου μιας ταινίας ή ενός βιβλίου που επιλέγεις?! να σου κρατήσουν συντροφιά οι ήρωες και να γίνεις για λίγο μέλος της παρέας τους

Πραγματικά, αυτό είναι τόσο σωστό και όμορφο, και όμως κανείς δεν δείχνει να το θυμάται πλέον. Οι μισές ταινίες/βιβλία των τελευταίων 10 ετών προσπαθούν να αναστατώσουν, να προκαλέσουν, να αναδειχθούν. Δεν είναι λοιπόν τόσο γλυκό όταν ανακαλύπτεις έναν μικρό θησαυρό ο οποίος δεν θέλει να σου επιβληθεί, ούτε να κοιτάξει μέσα σου, αλλά να σε πιάσει απο το χέρι και να σε πάει ένα ρομαντικό ταξίδι;

σορολόπ είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο, τα τελευταία χρόνια όλο και πιο σπάνια μπορώ να παραμείνω συγκεντρωμένη σε ένα βιβλίο ή μια ταινία και ο λόγος είναι αυτό ακριβώς που είπες... δεν βρίσκω "ευχάριστη παρέα" για τα ταξίδια μου :)

koulpa είπε...

Μου πάει το αγγλικό χιούμορ (κι ακόμα χειρότερα ο αγγλικός καιρός).. ΘΕΛΩ happy end αλλιώς γιατί να δω ταινία, μπορώ να κοιτάξω γύρω μου..:)
Οι μόνες ανεξαρτητες 30άρες.. μου είναι συμπαθείς.. δεν είμαι σίγουρος ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία..:):)
Την καλησπέρα μου:):)

σορολόπ είπε...

..για άλλη μια φορά koulpa, είστε στο πνεύμα μου :) - όχι ότι αν δεν ήσασταν θα πείραζε, αλλά έτσι είναι καλύτερα..

...και βέβαια, θέλω happy end, τι να το κάνω ένα βιβλίο ή μια ταινία που αναπαράγει την πραγματικότητα ή μια ακόμη χειρότερη εκδοχή της!?

..την αντι-καλησπέρα μου :))

kakaskimos είπε...

"… η οποία αποδείχτηκε εκ των υστέρων καταπληκτική επιλογή… "
πάλι blind date? :p

Καλημέρα

σορολόπ είπε...

...καλημέρα φανατικέ μου αναγνώστη :)))

..μάλλον έχω εθιστεί τελικά στο άγωνστο και στις επιλογές με μόνο κριτήριο το ένστικτό μου... θα φταίει το συναίσθημα που ακολουθεί όταν αυτές είναι πετυχημένες :))

kakaskimos είπε...

Οταν δεν έχουμε να χάσουμε κάτι εκτός του χρόνου μας, εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας. Αλλιώς εμπιστευόμαστε τα μάτια μας ;-)

σορολόπ είπε...

.. και τα αυτιά μας, και τα αυτιά μας!!! :))

kakaskimos είπε...

Δυστυχώς μόνο τα μάτια μας. Τα αυτιά μεταφράζουν αυτόματα αυτά που ακούν, ανάλογα με αυτά που τους λένε τα μάτια ...
Κι έτσι το σήμα φτάνει με θόρυβο στον εγκέφαλο. Αν φτάνει κι εκεί, και δεν πάει κατευθείαν αλλού ...

σορολόπ είπε...

...δυστυχώς τα αυτιά μου πρέπει να ικανοποιηθούν εξίσου με τα μάτια μου αλλιώς ο εγκέφαλος αρνείται να συνεργαστεί :)

kakaskimos είπε...

Νομίζω πως ήμουν σαφής ως προς την ικανοποίηση των αυτιών. Η τα δικά σου αυτιά δεν μεταφράζουν? (Δεν μπορώ να έχω δική μου άποψη για τα αυτιά σου, αφού δε γνωρίζω τις μέχρι σήμερα επιλογές σου).

Καλό απόγευμα

σορολόπ είπε...

...τα αυτιά μου λειτουργούν μια χαρά - δεν φταίνε αυτά αν και όταν κάνω ότι δεν ακούω.. :)

..καλό απόγευμα!

koulpa είπε...

..άλλα λέει η θειά μου κι άλλα ακούν τα αυτιά μου:):)
Καληνύχτα:):)

σορολόπ είπε...

χαχαχα koulpa, δεν το'χα ξανακούσει..

πω πω και προβλέπεται μακρά και καυτή κι αυτή η νύχτα...

koulpa είπε...

.."μακρά και καυτή" με την καλή εννιά?.. ή σας έχουν δέσει το πόδι στο γραφείο με την κακή έννια?:):)

σορολόπ είπε...

...με την κακή έννοια ότι δεν μπορώ να το κουνήσω από το σπίτι... καθώς πριν που αποπειράθηκα να βγω η ατμόσφαιρα ήταν τόσο αποπνιχτική που με το ζόρι κατάφερα να γυρίσω σπίτι ζωντανή... άλλος ένας καύσωνας στο κατώφλι...οπότε θα το ρίξω στο γράψιμο απόψε...μείνετε συντονισμένοι :))))

koulpa είπε...

Κρίμα.. είμαι μάλον τυχερός.. αδιαφορώ για τη θερμοκρασία.. (είπαμε στη κοσμάρα μου γενικώς)
Κουράγιο:):)

σορολόπ είπε...

...με εντυπωσιάζετε koulpa... θα έχετε καλό θερμοστάτη ;) χαχα

koulpa είπε...

..Μπα ψυχοσωματικό είναι.. νιρβάνα..:):)

ATIAFEDERATION είπε...

Θα έλεγε πως και εγώ συμπαθώ τους Αγγλους για την μουσική τους σκηνή.
Είναι επαγγελματίες οι άνθρωποι στο θέμα της μουσικής αλλά και πρωτοπόροι.
Καλή σου μέρα. :-)

σορολόπ είπε...

Καλημέρα ΑΤΙΑ! ...μα πώς να μην τους εκτιμήσεις με τέτοια ιστορία στη μουσική?!

Ανώνυμος είπε...

Η συμπάθεια σου για τους Άγγλους με οδηγεί στο να σου αποκαλύψω ότι έχω βρετανικό διαβατήριο. Με χαρά θα σου δώσω, αν θέλεις, tips για μελλοντικό ταξίδι σου στο Λονδίνο.

σορολόπ είπε...

..βρετανικό διαβατήριο ε; να υποθέσω ότι ζούσατε στη Βρετανία;

..ας έρθει εκείνη η ώρα, να βγω στον πηγαιμό για το Λονδίνο και με χαρά θα ακούσω τα tips.. :)