…ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι μια κωμωδία του Σακελλάριου που γράφτηκε πριν 53 χρόνια θα ήταν τόσο επίκαιρη σήμερα... ίσως τα αδέρφια μας να μην θυμίζουν σε τίποτα τον ταλαίπωρο Μάχο αλλά η Χρυσάνθη πάει κι έρχεται στο τότε και στο σήμερα με μια αναποφασιστικότητα που δεν την αφήνει να πατήσει γερά τα πόδια της κάπου τελικά – όπου κι αν είναι αυτό το κάπου - και να βρει την ταυτότητά της…
… ο περιορισμός κατ’ οίκον τα τελευταία χρόνια, όπως αποκαλώ συχνά την σημερινή μου επαγγελματική κατάσταση, με έφερε σταδιακά σε επαφή με τις παιδικές μου φίλες που μένουν ακόμα στην ίδια γειτονιά και με τις οποίες δεν είχα καμμία επαφή μέχρι πρόσφατα με αποτέλεσμα να αγνοώ πλήρως την εξέλιξή τους όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν... με αφορμή κάποια τυχαία γεγονότα, έγινε η επανασύνδεση, αλλάξαμε τηλέφωνα και σιγά-σιγά φθάσαμε και στις εκατέρωθεν εξομολογήσεις ζωής…πώς, που, πότε, γιατί κοκ…
…οι δύο από αυτές είναι παντρεμένες με παιδιά, σκυλιά και όλο το πακέτο τέλος πάντων και μου έδωσαν την εντύπωση ότι μια χαρά περνάνε μέσα σε αυτό το σκηνικό ζωής που έχουν στήσει… με τις άλλες δύο ομολογουμένως έχουμε περισσότερα κοινά - εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον – κι έτσι έδωσα κάποιες παραπάνω ευκαιρίες στην εκ νέου γνωριμία μας… καθώς αρχίσαμε να ξετυλίγουμε τα κουβάρια της ζωής μας αρχίσαμε να σκοντάφτουμε πάνω σε θέσεις και αντιλήψεις, όπως όταν περπατά κανείς στο σκοτάδι και πέφτει πάνω στα έπιπλα που στέκονται εμπόδιο στην πορεία του... ενώ πίστευα ότι αυτές έμεναν πια ερμητικά κλεισμένες στους τέσσερις τοίχους των μικροαστικών μας πατρικών σπιτιών και εκτός μιας νοσταλγίας για την παιδική μας ζωή δεν μπορούσαν να μας προκαλέσουν τίποτα πια... αλίμονο, δεν έχουν ακριβώς έτσι τα πράγματα…
…τι κι αν έφυγες από το σπίτι σου και σπούδασες τόσα χιλιόμετρα μακριά?! τι κι αν βρήκες δουλειά μόνη σου χωρίς να υποχρεωθείς σε κανέναν!? τι κι αν αγόρασες με τους κόπους σου το σπίτι σου!? το αυτοκίνητό σου!? …τίποτα δεν έχει σημασία πια, αφού παραμένεις ανύπαντρη μια ανάσα από τα 40... το λεξιλόγιό σου περίεργο εν έτει 2007… «αποκατάσταση» [εγώ ξέρω ότι οι τραυματίες, οι ανάπηροι και τέλος πάντων οι άρρωστοι άνθρωποι χρειάζονται αποκατάσταση… και πάλι αυτή έχει την έννοια της ανάκτησης της υγείας τους για να σταθούν στα πόδια τους]… «συμβιβασμός» [καλός είναι μωρέ ο Δ. αλλά να… έχει ένα ελάττωμα… το καφενείο και τους φίλους του… έρχεται σπίτι, κοιμάται, τρώει και μετά φεύγει για το καφενείο… χαρακτήρας της δεκαετίας του ’50 ο Δ. κι ας είναι μόλις 30]… και κάπως έτσι αρχίζει μια τρελλή κούρσα «αποκατάστασης» με έπαθλο τον έγγαμο βίο με τυχαίο εκπρόσωπο του αντίθετου φύλλου... και μετά περαστικά σου!
…δεν μπορώ να καταλάβω… σπουδάσαμε, δουλέψαμε, ταξιδέψαμε για να ακυρώσουμε οι ίδιες τον εαυτό μας στην αυγή των 40!? για να γίνουμε σύγχρονες Χρυσάνθες με πτυχία, χρήμα και άποψη!? …για να κάνουμε έναν κύκλο και να επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο αντί η ζωή μας να ξεκινά από ένα σημείο στο χωροχρόνο και να ακολουθεί τη δική της πορεία μέχρι τέλους?! ..όχι, δεν θέλω να καταλάβω τελικά… προτιμώ να ζω στον κόσμο μου... εκεί τουλάχιστον δεν υπάρχουν Χρυσάνθες...
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007
Δεσποινις ετων 39
19 σχόλια:
χαχχαχα.. μόνο που εκείνη η δεσποινίς ήταν 39 μόνο κατ'όνωμα, ποιητική αδεία.. για τις ανάγκες της διαφήμησης..:)
Kαι εμείς (οι άρρενες) δεχόμεθα πιέσεις από το περιβάλον μας.. και προξενιά μπορώ να σου πω.. Με τις γυναίκες, είναι πιο πιεστικοί βέβαια, γιατι υπάρχει και η τεκνοποιία που μετά απο κάποια υλικία αρχίζει και δυσκολεύει..
Δε μας υποχρεώνει κατι να τους λαμβάνουμε σοβαρά υπ'όψην.. Στο επαγγελματικό πεδίο υπάρχει πρόβλημα..
Κι εγω πιστεύω, για μένα, το "ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου, αλλά όταν εγώ ήμουν έτιμος (γύρω στα 24) ήμουνα φαίνεται μεγάλος για μικρός και μικρός για μεγάλος..:):)
Tην καληνύχτα μου:):)
Eγω το ξαναπα, δεν ειμασταν σχεδιασμενοι να εχουμε κυκλο ζωης μεγαλυτερο των 30 ετων
Με φιλικους χαιρετισμους
Ο Γεροντοκορος ετων 24
Καλημέρα koulpa!
..ήσασταν έτοιμος στα 24?! σαν τον x-oyranoy δηλαδή?! - χαχαχα - ααα με τρομάξατε πρέπει να πω... η τεκνοποίηση είναι ένα πρόβλημα, αλλά η τεκνοποίηση με λάθος άνθρωπο είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα... τι να κάνουμε!? όλες θα γίνουμε μάνες πια!?
Βρε x-oyranoy μου μέχρι τα 30?! μα τι λες?! τότε τελείωσε η εφηβεία μου.. χαχαχαχ.. τώρα άρχισα να ενηλικιώνομαι..
σε καλημερίζω, η γεροντοκόρη :)))
Nαι ναι συμφωνώ με το χ-.. έχω ξαναδηλώσει ότι το προσδόκημον έχει επεκταθεί αδικαιολόγητα..:)
Γεννήθηκα ανάποδα (εκτός του.. τρέχει η μύτη μου και μυρίζουν τα πόδια μου:)).. υπήρξα ένα μωρό γεροπαράξενο ξορόλικο αντιπαθητικά προσγιωμένο και πραγματιστής αγέλαστο σοβαρό .. λίγο λίγο πήγα προς την εφηβία (στα 30) και τώρα βρίσκομαι σε μία παρατέταμένη προεφηβία..:)
Kαλημέρα καλλή εβδομάδα καλό μήνα:):)
αχ βρε koulpa, μου θυμίσατε το Μωρό της Ρόζμαρι..χαχαχαχ... μα κι εσείς από τις πάνες ήσασταν δύσκολος!!!
Καλημέρα και καλό μας μήνα!!
..Δύσκολο και απόμακρο.. στα 3 ο πατέρας μου είχε μανία να με κάνει διάφορα αεροπλανικά.. κάποια στιγμή του λέω εκνευρισμένος.. "αν μου το ξεκολήσεις το χέρι μπορείς να το ξανακολλήσεις; οχι.. άσ'το ύσηχο λοιπόν!!!".. 3,5 έκανα την πρώτη μου επανάσταση στη πατρική εξουσία.. όταν μου είπε τη μαγική ατάκα "εδώ γίνεται ότι λέω εγώ!!".. άνοιξα την πόρτα κι έφυγα.. μέναμε παγκράτι.. με βρήκε ένας οικογενιακός φίλλος τυχαία να περπατώ στην Βουλιαγμένης (προς τη θάλασσά..)..:):) Ήρωες οι γωνείς μου:):)
Την καλημέρα μου:):)
χαχαχαχα.. να΄στε καλά.. με κάνατε και γέλασα πολύ... και είχα χαζέψει από τη δουλειά...
..πλάκα-πλάκα.. δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω ότι αν κάνω ποτέ παιδιά θα είναι κάπως έτσι αν όχι χειρότερα :))) αν ζει η μάνα μου.. θα πάρει το αίμα της πίσω!
Λετε γι αυτό να μας οθούν στην τεκνοποίηση;
χαχαχαχ.. είστε σατανικός! χαχαχα
..και δεν έχω και αγγελικό πρόσωπο..:):)
...μήπως σήμερα ξυπνήσατε με μια ακατανίκητη επιθυμία να δυσφημίσετε τον εαυτό σας!? :)))
..είμαι σταθερά ο πιο αγαπημένος στόχος της ιρωνίας μου.. δέχομαι τα πάντα και είμαι σχεδόν πάντα παρόν..:):)
... εκεί που τελειώνει ο αυτοσαρκασμός αρχίζει η μιζέρια μας.. :)
Μαχαίρι στην πλάτη ο τίτλος σορολόπ μου!
απαπαπαπα
:-))
@diVa.. σωπάτε καλέ που σας τρόμαξε ο τίτλος :))) γιατί δεν σας πιστεύω?!
Kαλό μου σορολόπ.. στο λάκο με τα φίδια κι εσείς; Συνεχίζουμε τους παράλληλους βίους μας:):)
Δευτέρα Τρίτη ελπίζω να τελειώσω από Καλαμάτα.. Αλλά με περιμένει ένα δύσκολο δεκαήμερο στην Αθήνα.. Ελπίζω αρχές νοέμβρη και συγκέκριμένα 3/11 στα γεννέθλιά μου να μου κάνω δώρο ένα 10ήμερο διακοπών!!! για να δούμε..
Την (ξενιτεμένη) καλησπέρα μου:):)
Σορολόπ;
Σορολοοοοπ;
Μήπως πήγες να βρεις τον κούλπα;
Αχ μην παρασύρεσαι..
:-)
Άντε βρε ξαναγυρίστε πίσω και οι δυο
Αχχ ποιον koulpa, βρε αγάπη!? :))) δεν έχω ξεμυτίσει από το σπίτι... είμαι σε Idle mode από τη μέρα που παρέδωσα την ακατανόμαστη δουλειά.. σήμερα λέω να ποστάρω κιόλας.. αν συνεργαστεί ο εγκέφαλός μου δηλαδή.. :)))
Alors, a bien tot :)
Δημοσίευση σχολίου