…έριξα την τελευταία ματιά για διορθώσεις που (σίγουρα) διέφυγαν της προσοχής μου, έκλεισα αρχεία, οδηγίες, εργαλεία και κάθε λογής πορτοπαράθυρο και έστειλα τα παραδοτέα όσο πιο μακριά γίνεται με τη σχετική ευχή που δίνουμε αφειδώς εμείς οι Έλληνες – μαγικό μου φαίνεται ακόμα το πώς μπορείς να στείλεις οτιδήποτε σε ψηφιακή μορφή 2.300 km μακριά σε ένα χασμουρητό, μια τζουρίτσα από το τσιγάρο σου ή τέλος πάντων σε άλλες μικρομονάδες μέτρησης του χρόνου – τι κρίμα που δεν μπορούμε ακόμα να καβαλήσουμε την ευρυζωνικότητα και να καλπάσουμε εύκολα και ανέξοδα στον προορισμό που λαχταράμε ανά πάσα στιγμή... μόνη μου ελπίδα ο διακτινισμός... μα τι κάνει αυτή η επιστημονική κοινότητα πια?!
…έμεινα να χαζεύω το πακέτο καθώς απομακρυνόταν και να ονειρεύομαι πώς θα μπορούσα να ζιπαριστώ και να επισυναφθώ σε ένα μήνυμα που θα με ταξιδέψει εντός ολίγων στιγμών πάνω στους ευρυζωνικούς χάρτες και θα με αφήσει σε μια γωνιά του Λονδίνου για μια επίσκεψη αστραπή στο Camden Town όπου θα αναπνεύσω μποεμ αέρα και θα ψωνίσω την γκαρνταρόμπα της σεζόν, μια γρήγορη γεύση από βασιλικό Λονδίνο στο Westminster και πρόχειρο finger food σε ένα από τα πολλά εστιατόρια του Soho.. και γεμάτη πολυπολιτισμικές εικόνες να επιστρέψω πάλι στη βάση μου χωμένη σαν λαθρομετανάστης στα βαγόνια της ευρυζωνικότητας...
…και αφού ενέδωσα στο ανέφικτο, άρχισα να επανέρχομαι σταδιακά στην πραγματικότητα που έσκαγε μύτη στις χαραμάδες του μυαλού μου... ελεύθερος χρόνος, ύπνος κατά βούληση, γράψιμο, χάζεμα, τα λουλούδια μου, ο μικρόκοσμός μου άρχισε να χοροπηδάει ατάκτως στο μυαλό μου… και η πρώτη αίσθηση ευφορίας τύλιξε σαν φλόγα την καρδιά μου... άκουγα την αρμαθιά με τα κλειδιά του δεσμοφύλακα να κουδουνίζουν όλο και πιο δυνατά καθώς πλησίαζε το κατώφλι της ελευθερίας μου… σαν κατάδικος που εξέτησε την ποινή του και είναι έτοιμος για το ραντεβού με τη ζωή του έξω από τα κάγκελα...
…θα σκεφτεί κανείς - έτσι όπως τα γράφω - ότι έχω κακή σχέση με τη δουλειά μου και θα έχει εν μέρει δίκιο… έχω κακή σχέση με οποιαδήποτε δουλειά για τον απλούστατο λόγο ότι γίνεται εις βάρος του ελεύθερου χρόνου μου... χαχα.. έχω ξανατοποθετηθεί πάνω στο θέμα στο παρελθόν... αν η δουλειά ήταν καλό πράγμα δεν θα μας πλήρωναν για να την κάνουμε... η αλήθεια είναι ότι η αγαπητή diVa το έθεσε ά ρ ι σ τ α σε απάντηση σχολίου στο πρόσφατο ποστ «Ομολογώ εις άφεση αμαρτιών» (http://www.e-diva.eu/2007/10/blog-post_09.html)
«Δυστυχώς η επιθυμία για Γνώση όμως λειτουργεί με τον χρόνο όπως ο έρωτας με τον γάμο. Η καθοδηγούμενη μάθηση εντός χρονικών ορίων σκοτώνει την επιθυμία».
…εεε εγώ θα το πάω ένα βήμα παραπέρα… και στη θέση της γνώσης βάζουμε τη δουλειά και αντί της καθοδηγούμενης μάθησης έχουμε τις απαράβατες προθεσμίες και την εφιαλτική καταγραφή της παραγωγικότητας… σαν τα νούμερα της ΑGB ένα πράγμα... πώς να είσαι δημιουργικός υπό τέτοια πίεση!? και άντε πες ότι είσαι... για πόσο?!
Idle Mode: On, για πόσο δεν ξέρω…
Υ.Γ. ..μου έλειψες πολύ μικροχαϊδεμένο μου blog καθώς και η συναναστροφή με τους απανταχού bloggers..
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007
Φτου ξελεφτερια!
16 σχόλια:
Χαιρετώ την επιστροφή σου. Καλώς τηνα κι ας άργησε όπως λεει ο λαός μας. Σε καλημερίζω και σου εύχομαι τα καλύτερα. Με ταξίδεψες κι εμένα στο υπέροχο Λονδίνο και μ’ αρέσει που θα σου έδινα ταξιδιωτικά tips. Αφού εσύ τα ξέρεις όλα ήδη. Πάντως αν παρακολουθείς τα σαιτ της British airways (την προτιμώ)και της Easy Jet μπορείς να βρεις προσφορές για εισιτήρια με πολύ καλές τιμές και να πραγματοποιήσεις πιο εύκολα κι επί...χάρτου (μάλλον επί χόρτου που έχει πολύ το Λονδίνο) τα σχέδια του μυαλού σου.
Τι ωραία που είναι να καλημεριζόμασε πάλι από τούτο δω το μικρό σημείο αναφοράς... :) Και νόμιζα ότι σε χάσαμε.. ευτυχώς έκανα λάθος! Όσο για το Λονδίνο, διάβασα πρόσφατα ένα σύντομο αφιέρωμα στην Καθημερινή (νομίζω) και φούντωσα :)))) Είμαι σίγουρη ότι κάποιος που ξέρει το Λονδίνο τόσο καλά όσο εσύ, έχει να μου πει πράγματα που δεν τα ξέρω..
..δυστυχώς, προς το παρόν δεν υπάρχει κατάλληλη παρέα κι εγώ ακόμα δεν έχω εξοικειωθεί με την ιδέα να ταξιδεύω στο εξωτερικό μόνη, μέχρι να αλλάξει αυτό θα ονειρεύομαι και θα διαβάζω..
Μια μεγάλη καλημέρα!
Η ζεστή υποδοχή σου πολύ με ευχαρίστησε. Ο συνδυασμός σκέψεων- σχεδίων για το Λονδίνο σε συνδυασμό με την καλημέρα σου, μου έφτιαξε την διάθεση. Εύχομαι να βρεθεί σύντομα η κατάλληλη παρέα για το Λονδίνο και δε νομίζω ότι θα είναι δύκολο κάτι τέτοιο. Ο συνδυασμός Λονδίνου με sorolop ακούγεται εξόχως ελκυστικός!
χαχαχα fystikion.. εγώ σε ευχαριστώ για το έξοχο compliment! ωστόσο, φημίζομαι για την ικανότητά μου να δυσκολεύω τη ζωή μου (αλλά και των άλλων).. μέχρι να βρεθεί η παρέα, να υπάρξει η οικειότητα που απαιτεί ένα ταξίδι στο εξωτερικό, να βρούμε χρόνο και εισιτήρια για το Λονδίνο...(να μην συνεχίσω ε;) ..εεε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα :)))
Εντάξει βάλε μπρος από τώρα, βρες την παρέα κι όσον αφορά το θέμα της οικειότητας θα έχεις χρόνο να την αποκτήσεις, γιατί τα φτηνά εισιτήρια τα βγάζεις τώρα, αλλά ταξιδεύεις σε δυο - τρεις μήνες (γι’ αυτό είναι οικονομικά). Και κάτι άλλο άσχετο από τον τίτλο του blog σου. Σου αρέσουν οι Pink Floyd;
..βρε καλώς τον... Ανώνυμο :))
..οι Pink Floyd?! εεε ναι, μου άρεσαν κι έτσι δανείστηκα και τον τίτλο μου..
Ωχ λάθος. Ο ανώνυμος είμαι γω...
Και οι Pink Floyd είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα
...έλα βρε fystiki και δεν έχω συνηθίσει σε ανώνυμα σχόλια :))) για να είμαι ειλικρινής έχω χρόνια να τους ακούσω.. τώρα με έχουν απορροφήσει άλλες μουσικές, κυρίως η έθνικ, σαν αυτά που παίζουν στο blog..
Εντάξει κι εγώ δεν τους πολυακούω μη νομίζεις. Όμως πάντα τους αποζητάω. Η αλήθεια είναι ότι μουσική πλέον ακούω σχεδόν αποκλειστικά μέσα στο αυτοκίνητο. Από τα καινούργια πράγματα μου αρέσει η lounge μουσική, ενώ από τα νέα συγκροτήματα θαυμάσιοι οι Coldplay και πάντα ξεπετάγονται κάποιοι με τραγουδάκια που μου αρέσουν όπως το Ruby των Caiser chiefs.
Η αλήθεια είναι ότι οι Pink Floyd, όπως και άλλα συγκροτήματα της εποχής τους σημαίνουν πολλά για όσους από εμάς τους ακούγαμε τότε.. πάντα θα γυρίζουμε για μια σύντομη ή και μεγαλύτερη βόλτα στην εποχή της αθωότητας (όπως την αποκαλώ :))
Εγώ πάλι ακούω και τις 24 ώρες της ημέρας ραδιόφωνο (ακόμα και τη νύχτα) κι έτσι έχω την ευκαιρία να ακούσω καινούργια συγκροτήματα ή μουσικά είδη..
Βλέπω ότι βρήκες χρόνο πολύ πριν απο μένα. Καλή ξεκούραση. Αν και αυτή θέλει τέχνη. Για να μην σε πιάσει διάθεση για δουλειά πριν υπάρξει ΑΠΟΛΥΤΗ ανάγκη (μετάφραση: τελειώνουν τα χρήματα).
Οσο για τα ταξίδια, σίγουρα είναι καλά με παρέα, ειδικά όταν έχεις οικειοτητα μαζί της, αλλα και μόνη σου μπορείς να περάσεις καλά και να δεις περισσότερα πράγματα. Οσες φορές έκανα ταξίδι με παρέα που είχα οικειότητα, παρατηρούσα περισσότερο την παρέα παρά τα "εκεί" αξιοθέατα. Αν δεν δοκιμάσεις και μόνη δεν θα ξέρεις αν είναι καλά.
Καλή ξεκούραση
Καλά μόλις διάβασα τις 3 πρώτες γραμμές με έπιασαν τα γέλια... σαν πιτσιρίκι που το έπιασαν να κλέβει το γλυκό... χαχαχαα.. η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι περίπου η φιλοσοφία μου για τη δουλειά αυτό το διάστημα...
Όσο για τα ταξίδια μόνος/η, είμαι σίγουρη ότι έχεις δίκιο σε αυτά που λες και το έχω σκεφτεί σοβαρά... λίγη τόλμη μου λείπει ακόμα :)
Άντε τέλειωνε με τη δουλειά να γράψεις και τίποτα :))
Σορολόπ μου το αποφάσισα
Πρέπει να επιτεθούμε στον δεσμοφύλακα με τα κλειδιά
Λοιπόν
Έτοιμη;-)
Καλώς ήρθες και πάλι στην αλάνα μας. Άντε και μόλις ανεβάσω το επόμενο ποστάκιο , θα σου ζητήσω να παίξουμε
Σχεδον 1 μηνας, απαραδεκτη.
Ειχες πνιγει στην δουλεια ή βρηκες ελευθερο χρονο και διεφυγες της ευρυζωνικοτητος?
Αυτο ειναι σημαδι οτι καλυτερευεις, οσο λιγοτερο επιστρεφεις σε ετουτο τον τοπο ψυχαναλησης τοσο το καλυτερο.
Η Ευρυζωνικοτητα φταιει για ολα, βοηθα τους μικρους δαιμονες να διακτινιζονται πιο ευκολα και να μπαινουν στις σκεψεις μας και να μας τυρανανε... απο εκει που το σκεφτοσουνα να πας μεχρι την Σουβαλα τωρα συζηταμε για το Soho, God forbid.
diVa μου είμαι σύμφωνη για το δεσμοφύλακα ;)
..καλώς σας βρήκα ξανά και θα περιμένω με ανυπομονησία να αρχίσουμε το παιχνίδι :)
Βρε x-oyli μη βαράς και δεν σήκωσα κεφάλι ένα μήνα... έτσι είναι.. η τεμπελιά πληρώνεται - αλλά όχι τόσο ώστε να ζεις από αυτή :))
Όσο για το ρόλο της ευρυζωνικότητας στη ζωή μας... είναι όπως το πάρεις.. σαν το τσεκούρι ας πούμε... μπορείς να κόψεις το κεφάλι σου αν θες... ή καλύτερα να κόψεις ξύλα για το τζάκι (που δεν έχουμε) :))
Δημοσίευση σχολίου