Ωχ!... παλι Ποιηση

Η ΜΠΕΤΟΝΙΕΡΑ

Μια Μπετονιέρα αγάπησα
μια παινεμένη κόρη
κι αμέσως την παντρεύτηκα
για να μου κάνει Αγόρι

Βάλαμε μπρος τη μηχανή
ρίξαμε τα τσιμέντα
κάναμε κι ένα ευχέλαιο
κι αράξαμε στην τέντα

Και κει που πίναμε ρακές
μετά από εννέα μήνες
η μπετονιέρα γέννησε
μαζί με Γιο κι Ευθύνες

Τι να του Τάξω του Παιδιού?!

..να φάει το φαί του
..να μην λερώνει τα προικιά
..να πάει στη σχολή του
..να μην αφήνει να τον λεν μαλάκα, αν δεν είναι
..να μην βρωμίζει εκεί που τρώει και τον θερίσουν πείνες
..να μην απλώνει το κουλό στα ξένα τα κοφίνια
..γιατί θα τον καταραστώ να ζήσει μες τη γκρίνια
..στα πανηγύρια να περνά σαν καλεσμένος μόνο
..να πιεί, να φάει, να γλεντά, ν'αφήνει τον παρά του
..μα σαν τελειώνει η γιορτή, να μένει η σκιά του
..να αγαπά τα θηλυκά, όχι τις γάτες μόνο,
..Μάγκας θα γίνει από αυτές που τον κερνάνε Πόνο



Τι να του τάξω του Παιδιού!?
κι εγώ η δόλια Μάνα?!
να γίνει Άντρας θα' θελα,
να Φύγει από τη Μάνα!




Υ.Γ. ..ζητείται συνθέτης να μελοποιήσει το άνωθεν αριστούργημα (μάλλον σε ρεμπέτικο το κόβω)