ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ!

…φυσικά εννοώ τη Eurovision :))

…είμαι φαν από τα μικράτα μου και δύσκολα μπορώ να την αποχωριστώ τώρα που μεγάλωσα… όσο κιτς κι αν γίνει, όσο μπας κλας, ό,τι κι αν γίνει τέλος πάντων εμένα θα μου θυμίζει πάντα δύο πράγματα: τον ερχομό της άνοιξης και μία από τις λίγες οικογενειακές στιγμές που θυμάμαι τόσο έντονα… ναι, ναι.. ήταν οικογενειακό χάπενινγκ... το περιμέναμε, το κανονίζαμε και το ζούσαμε άκρως οικογενειακά… δηλ. δεν θυμάμαι Χριστουγεννιάτικα ρεβεγιόν αλλά τη Eurovision τη θυμάμαι… καθόμαστε στριμωγμένοι στο καθημερινό καθιστικό δίπλα στην κουζίνα και κόβαμε και ράβαμε - τύφλα να'χουν τα σημερινά τηλεοπτικά πάνελ - ήμασταν 30 χρόνια μπροστά!

…αμ την άνοιξη πού την πας?! υπάρχει καλύτερη έναρξη από ένα πολυπολιτισμικό πανηγύρι που ουδεμία άλλη αξία έχει - από το να γιορτάσει η ευρωπαϊκή γειτονιά τη φολκλορικότητά της?! κι αν δεν ταιριάζει το φολκλόρ στην άνοιξη, τότε τι ταιριάζει ρε παιδί μου?! ιδανικός συνδυασμός αν θέλετε τη γνώμη μου... είναι σαν το πανηγύρι του Αη Σπυρίδωνα της γειτονιάς.. όπου μαζεύονται όλοι - άσχετοι ως επί το πλείστον - και άλλος πουλάει την πραμάτεια του, άλλος τραγουδάει και παίζει μουσική, άλλος ψήνει καλαμπόκια... ότι κάνει καλύτερα ο καθένας :) και μην μου πείτε ότι σκέφθηκε ποτέ κανείς να κρίνει με ποιοτικά κριτήρια - τρέχα γύρευε δηλαδή - το πανηγύρι του Αη Σπυρίδωνα! ή πάνε ή δεν πάνε - κι αυτοί που δεν πάνε… όταν πάνε κυκλοφορούν με κείνο το ανθυπομειδίαμα <ρε πού ήρθαμε?!> και στα ενδιάμεσα τσακίζουν και κανένα σουβλάκι :)

…φέτος αγαπημένοι οι Γάλλοι και οι Φινλανδοί :)