[...αφιερωμένο στο γοητευτικό συνοδό μου ένα βράδυ, που διέγνωσε έγκαιρα ότι είμαι φορέας αυτής της ιδεολογίας, τιμώντας τον τίτλο του δόκτορ...]
... αν και υποψιάζομαι ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας του έχει πλήρη άγνοια αυτού του ιδεολογικού ρεύματος, που άστοχα αποκάλεσε τεμπελιά ενώ στην ουσία πρόκειται για αφαίρεση – έτσι τουλάχιστον το βιώνω προσωπικά… ένιωσα λοιπόν μια γλυκιά υποχρέωση απέναντι στα αδαή νιάτα :P να συντάξω το καταστατικό μας και να παρουσιάσω σε κάθε ενδιαφερόμενο τις βασικές αρχές μας... [εντάξει, τα’ χω παίξει και από τη ζέστη είναι αλήθεια και επειδή οποιαδήποτε απόπειρα εξόδου μπορεί να αποβεί μοιραία για το ταλέντο μου.. είπα να το ρίξω στη σύνθεση...]
... κατ’ αρχήν, εάν έπρεπε να επιλέξω κάποιους ως γνήσιους εκφραστές της ιδεολογίας μας, αυτοί θα ήταν δίχως άλλο το ζεύγος Σταρόβα-Λαζόπουλου στο γνωστό σε όλους μας θεσσαλονικιώτικο μπαλκόνι με συνοδεία φραπέ... λατρεύω το Σταρόβα σαν θεό γιατί ο τύπος εκπροσωπεί την πιο cool έκδοση αρσενικού που έχω υπόψη μου - αφήνω και ένα ενδεχόμενο να μου έχουν ξεφύγει κάποια είδη – πολύ αξιόλογος μουσικός, χιουμορόπαιδο άρα ανωτάτου IQ, Χ Α ΛΛΛΛΛ Α Ρ Ο Σ, ανατρέπει κάθε κανόνα του τύπου “ουκ εν τω πολλώ το ευ” μια και διαθέτει πληθωρικότατο ευ... κρίμα είναι καπαρωμένος κι αυτός.. όχι θα τον άφηναν οι σαλλλλλλλονικιές :P
...πιστεύω τώρα να αρχίσατε να μπαίνετε στο νόημα αυτής της ιδεολογίας… βασική αρχή της οποίας είναι η παντελής έλλειψη επιτήδευσης… δεν χρειάζεται κάθε μας προσπάθεια για δημιουργία να θυμίζει υπερπαραγωγή, δεν χρειάζονται περιττές κινήσεις ή ακόμα χειρότερα σκέψεις... από αυτή την άποψη μάλιστα είναι μια πολύ προχωρημένη ιδεολογία διότι προάγει το μινιμαλισμό στη σκέψη και στην πράξη... το σημαντικό δεν χρειάζεται επιθετικό προσδιορισμό, μας βρίσκει από μόνο του αρκεί να είμαστε δεκτικοί και πρόθυμοι να ακολουθήσουμε οδούς εκτός της πεπατημένης... τι εννοώ!? θα καταλάβετε παρακάτω..
...ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι το σύγχρονο μάρκετινγκ.. διότι λειτουργεί αντίστροφα… παίρνει το τίποτα και του δίνει υπόσταση, εκπαιδεύει δυστυχώς τα μάτια και τα αυτιά μας σε λάθος μηνύματα με αποτέλεσμα μετά βίας να ξεχωρίζουμε πια το μηδέν από το άπαν, γιατί!? μα γιατί το μηδέν ντύνεται γαμπρός και από δω και μπρος μας ξεγελά… έτσι νομίζουμε, κακώς προφανώς, ότι η ποιότητα ξεπηδά μέσα από κορνίζες με τίτλους και περγαμηνές, βαθυστόχαστα νοήματα και δυσνόητους λεκτικούς γρίφους ενώ η αλήθεια είναι ότι στριμώχνεται άσχημα ανάμεσα σε όλα αυτά... δεν είναι απαραίτητο να υποφέρουμε από πονοκέφαλο έντασης 3 depon για να οξύνουμε το νου και το ένστικτό μας, δεν χρειάζεται να ξοδέψουμε την όποια φαιά ουσία μας χάρισε με μέτρο ευτυχώς ο μεγαλοδύναμος σε διανοητικές σπαζοκεφαλιές με την επίφαση της διεύρυνσης των οριζόντων μας...
...θα μου πείτε δηλαδή δεν πιστεύεις ότι τα αγαθά κόποις κτώνται, όπου αγαθά είναι ο πνευματικός πλούτος και η εξέλιξή μας ?! θα σας πω προσοχή στα αγαθά και κατ’ επέκταση στους κόποις :PPP... προφανώς, δεν πρεσβεύω ότι η ζωή μας είναι τσουλήθρα-τραμπάλα και τούμπαλιν, απλά έχω αναπτύξει αντισώματα σε ότι «προσπαθεί» να με πείσει για την αξία του και τον «κόπο» που απαιτείται για να το αποκτήσω και προτιμώ να δείχνω εμπιστοσύνη στα μάτια της ψυχής μου πια και όχι στα τσακίρικα ασιατικά μου μάτια…
[...αρκετά όμως γιατί με αυτά και με αυτά ανέβασε θερμοκρασία ο εγκέφαλός μου και θα κάψω κανένα από τα πολύτιμα εγκεφαλικά μου κύτταρα.. νομίζω έδωσα σαφές στίγμα της αφαιρετικής μου στάσης ζωής..]
Υ.Γ. ...τελικά ο έρωτας δεν είναι ο μόνος δρόμος για να γίνεις ιστορία...
Τρίτη 26 Ιουνίου 2007
Οταν η τεμπελια γινεται ιδεολογια
8 σχόλια:
Η γράφουσα βρίσκεται σε πλάνη, απότοκη, ολοφάνερα, της ραθυμίας της. Αγνοεί το προφανές: Ότι οι δύο περσόνες που θαυμάζει αφενός δεν συνάδουν με την ιδιωτική πλευρά των περί ων ο λόγος καλλιτεχνών(εκτός και αν τους γωνρίζει προσωπικά) και αφετέρου αποτελούν προϊόν κοπιώδους μελέτης και προετοιμασίας από μέρους τους. Η πράγματι επιτυχημένη αποτύπωση της καρικατούρας του φραπέ από το συμπαθέστατο Σταρόβα σίγουρα δεν ήταν προϊόν "αφαίρεσης". Μάλλον "έλιωσε στις πρόβες", κατά το κοινώς λεγόμενον-άλλως, αν παίζει τον εαυτό του, δεν είναι επιτυχημένος καλλιτέχνης οπότε πάλι στο σημείο μηδέν βρισκόμαστε.
Εν τέλει, δεν μπορώ να δεχθώ ότι η άρνηση ανάγνωσης βιβλίων ή παρακολούθησης ταινιών ή εξάσκησης της γλώσσας και εξερέυνησης του πλούτου της μπορεί να ονοματιστεί μινιμαλισμός ή αφαίρεση. Είναι απλά τεμπελιά, φανατική. Ακόμα όμως και για να εντρυφήσει κανείς στην τεμπελιά χρειάζεται να διαβάσει τον ύμνο της, το αντίστοιχο βιβλίο του Μίλαν Κούντερα, το οποίο, είμαι σίγουρος, έγραψε με πολύ προσωπικό κόπο και καθόλου μινιμαλιστικά, αυτόματα ή αφαιρετικά. Περισσότερο κόπο και από όσον χρειάζεται για να το διαβάσεις, σορολόπ.
Κατ’ αρχήν, η γράφουσα σας ευχαριστεί εκ βάθους και πλάτους καρδίας για το κοπιώδες σχόλιο δεν μπορεί – η γράφουσα πάντα, αν και φανατική τεμπέλα όπως την αποκαλείτε – να μην εκτιμήσει τον ανώνυμο αναγνώστη που αφιέρωσε χρόνο και κόπο για να διαβάσει και να σχολιάσει μια τόσο διαφορετική από τη δική του, άποψη. Αρκετά αποστασιοποιημένα είναι αλήθεια, πράγμα που μου άρεσε.
… όσον αφορά το ζεύγος των ηθοποιών που ανέφερα, είστε αφελής εάν πιστεύετε ότι μου διαφεύγει το προφανές… φυσικά και δεν μπερδεύω τις τηλεοπτικές περσόνες με τις πραγματικές ζωές των ηθοποιών, εγώ απλά επέλεξα αυτούς τους χαρακτήρες γιατί μέσα από την υπερβολή τους περνάνε το μήνυμα που θέλω να περάσω κι εγώ… όσο για το Σταρόβα, επειδή έχει τύχει να παρακολουθήσω συνέντευξή του, ο άνθρωπος έχει μια χαλαρή φιλοσοφία ζωής – στο βαθμό που του επιτρέπουν οι υποχρεώσεις του φυσικά – που μου άρεσε πολύ…
στο ζουμί τώρα…
…νομίζω σας διέφυγε το απόλυτα σημαντικό… η επιτήδευση… δηλ. εάν κάποιος αισθάνεται την ανάγκη ή έχει την επιθυμία να διαβάσει βιβλία, να παρακολουθήσει ταινίες ή τέλος πάντων να μην αφήσει φεστιβάλ για φεστιβάλ, έχει καλώς… [θα σας εκπλήξω αλλά κάποια από αυτά τα κάνω κι εγώ…] εάν όμως κάνει όλα τα παραπάνω γιατί ΠΡΕΠΕΙ για οποιονδήποτε λόγο ή είναι της μόδας, τότε όχι απλά δεν έχει καλώς αλλά έχει πολύ κακώς… διότι δημιουργεί μια επιτηδευμένη εικόνα, που προσωπικά με απωθεί τα μάλα… και επειδή όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις προθέσεις ή τα βαθύτερα κίνητρα κάποιου, εγώ λέω αυτά που έχω να πω και όποιος νομίζει ότι τον αφορούν καταλαβαίνει…
Χαίρομαι που το σχόλιό μου βοήθησε τουλάχιστον στην επιτήδευση της γλώσσας σας, η οποία, στην απάντησή σας προς εμέ ήταν...διαφορετική από τα υπόλοιπα κείμενά σας..αυτό και μόνο με δικαιώνει..
Κι εγώ, αγαπητέ αναγνώστη, χαίρομαι που αισθάνεστε δικαιωμένος… αν και για να είμαι ειλικρινής δεν καταλαβαίνω πώς προέκυψε αυτή η δικαίωση, πράγμα που δεν έχει και τόση σημασία … σημασία έχει ότι αισθάνεστε όμορφα…
…όσον αφορά το ύφος της απάντησής μου, σας προσκαλώ να το δείτε αλλιώς… είμαι κι εγώ ένας ηθοποιός που επιλέγει να παίζει σε ανατρεπτικές κωμωδίες γιατί τον εκφράζει καλύτερα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η πραγματική ζωή του είναι τέτοια… τώρα, αν μου επιτρέπετε, εσείς μπερδέψατε το γράφειν με το ζειν…
Ομολογώ ότι τα μπέρδεψα. Μόνο,όμως, αν σεις ομολογήσετε ότι το ζειν, όπως το εννοείτε, είναι εδώ μέσα, ηλεκτρονικό.
Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα... το ζειν για μένα είναι ένα και φυσικά αναφέρομαι στη ζωή μας έξω από εδώ... δύσκολα μπορεί κάποιος να σχηματίσει εικόνα για μας μόνο από τα γραπτά μας, που αποκαλύπτουν μόνο μία πτυχή του εαυτού μας - αυτή που θέλουμε κάθε φορά.
... εγώ πάντως σε βρίσκω εξαιρετική και σε νοιώθω απόλυτα... τη τεμπελιά μου ομολογώ ότι την απολαμβάνω στο έπακρο αν και δεν εχω φτάσει στο σημείο να την απενοχοποιήσω..
...καλώς μας βρήκες :)
...η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου posts και χαίρομαι όταν επανέρχεται στην επιφάνεια.. σε ευχαριστώ για το πέρα από κάθε προσδοκία θετικό σου σχόλιο!
...η απενεχοποίηση της τεμπελιάς (και γενικά) είναι έργο ζωής.. δυστυχώς οι άλλοι είναι πάντα πρόθυμοι να μας θυμίζουν τις υποχρεώσεις μας και όχι τα δικαιώματά μας..
Δημοσίευση σχολίου