Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ

...είναι το πληκτρολόγιο η τελευταία έξοδος Ρίτα Χέιγουορθ του Άντι Ντιφρένς που υπάρχει μέσα μας; και μπορεί να μας προσφέρει τελικά τη λύτρωση που αναζητάμε κάθε φορά που αγγίζουμε τα πλήκτρα και στέλνουμε ένα αίτημα επικοινωνίας στην άλλη άκρη; 

...κι αν όντως είναι έτσι, η πραγματικότητά μας είναι φυλακή ή απλά ανεπαρκής μερικές φορές να καλύψει τις επικοινωνιακές μας ανάγκες; 

 ...δεν ξέρω γιατί όσοι ζούμε με προέκταση του χεριού μας το κινητό, το τάμπλετ ή το λάπτοπ μας αντιμετωπίζουμε τόσο αρνητική κριτική; και μάλιστα με επιχείρημα ακριβώς το αντίθετο από ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα... ότι είμαστε αποκομμένοι από αυτήν και δεν επικοινωνούμε με τους ανθρώπους γύρω μας... και αν η πραγματικότητα της Βενεζουέλας, για παράδειγμα, τη δεδομένη στιγμή είναι πιο ενδιαφέρουσα από αυτήν των Πετραλώνων τι και ποιον πειράζει; νιώθουν απειλημένα τα Πετράλωνα; :P 

 ...χαμένοι στις οθόνες και στα πληκτρολόγια σου λέει... μα ναι! γιατί εκεί συμβαίνει κάτι μαγικό, ο κόσμος όλος απέχει ένα κλικ και η αρχέγονη ανάγκη της επικοινωνίας έτσι όπως υπάρχει στον καθένα μας ξ ε χ ω ρ ι σ τ ά βρίσκει διέξοδο! γιατί η λέξη-κλειδί είναι αυτό το ξεχωριστά πια.. 

...ζούμε την εποχή της εξατομίκευσης.. αυτό που αρέσει στον διπλανό μας δεν αρέσει απαραίτητα και σε εμάς και οι σχέσεις μας δεν καθορίζονται από χωροταξικά κριτήρια... μίλα με τον διπλανό σου λέει κι άσε το ίντερνετ... με το διπλανό μου θα μιλήσω όταν έχω κάτι να πω μαζί του και δεν θα πιεστώ να βρω κάτι να πω οπωσδήποτε... αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτω τον διπλανό μου, ούτε ότι έχω αποκοπεί από το περιβάλλον μου... απλά επικοινωνώ με πιο επιλεκτικά κριτήρια πια γιατί πολύ απλά μ π ο ρ ώ! 

 ...ναι, είμαι από τους ανθρώπους που μαζί με το νερό και τον αέρα χρειάζομαι και ίντερνετ για να ζήσω πια.. και το θεωρώ υγιές που δεν αναλώνομαι σε αδιέξοδες σχέσεις με τους "διπλανούς" μου αλλά προτιμώ μια βουτιά στα ταραγμένα νερά του διαδικτύου όπου είναι σίγουρο ότι κάτι θα "ψαρέψω" ;)