Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Ο μονος δρομος ειναι Μαζι Σου

…η κουβέντα σερνόταν τεμπέλικα από θέμα σε θέμα, μόνο και μόνο για να μας κάνει πλάτες στο χρόνο… άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε δηλαδή… έγινε ζήτημα ζωής και θανάτου να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων, μην τυχόν κι ακούσει ο ένας τις σκέψεις του άλλου… γιατί τότε τα πράγματα θα γίνονταν πραγματικά δύσκολα... κυρίως για όσους ήταν απόντες ευτυχώς εκείνη τη στιγμή, αλλά δυστυχώς όχι σε κείνη τη ζωή…

…κι ενώ όλα ήταν υπό έλεγχο, βαρύ και πένθιμο.. βρήκα διέξοδο στην απόλυτη εξωσωματική εμπειρία.. αφήνοντας το σώμα μου να βουλιάζει στην παλιά δερμάτινη πολυθρόνα ενώ με τη σκέψη μου εξερευνούσα ήδη τον απαγορευμένο καρπό... μια φράση του - προφανώς απάντηση σε κάτι που έλεγα – ξύπνησε την ακοή μου και το σώμα μου με ρούφηξε πίσω άρον-άρον…

"…ο μόνος δρόμος για την ανθρωπότητα πια είναι η Ηθική" είπε.. δυναμικά αλλά βελούδινα.. σαν να μου φάνηκε πώς έβλεπα μέσα από το διάφανο στήθος του μια ψυχή τυλιγμένη στα βελούδα, σαν νεογέννητο πριγκηπόπουλο..

…μετά θεώρησε μάλλον ότι η ηλίθια έκφραση στο πρόσωπό μου οφειλόταν σε εγγενή ηλιθιότητα και πρόσθεσε κάτι για τα παιδιά που πεθαίνουν από …………………(δεν θυμάμαι τι)……….. στο……………………….(δεν θυμάμαι πού)……………….αλλά εμείς επιμένουμε να…………. (δεν θυμάμαι σε τι επιμένουμε)………………………………….. παρόλα αυτά συμφώνησα…. με όλα!!

(δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να αποδείξω πόσο χαζή μπορώ να γίνω……………… ίσως μια άλλη φορά...χαχαχαχα)

…ο μόνος δρόμος, λοιπόν, για την ανθρωπότητα είναι η Ηθική.. είπε..

...ο μόνος δρόμος για μένα είναι ΜΑΖΙ ΣΟΥ... ήθελα να πω..

…αυτοστιγμή τον ερωτεύτηκα… για δευτερόλεπτα.. ίσως για ένα λεπτό… ήταν ο πιο σύντομος έρωτας της ζωής μου… γιατί αμέσως μετά τον αγάπησα… βαθιά και απόλυτα… όπως αγαπώ συνήθως… α! και για πάντα… το κατάλαβα αμέσως... όταν άκουσα εκείνο το κλικ που κάνει η καρδιά μου όταν κάνει target lock!

…όχι ρε γμτ… πάάάάάλι κλείδωσες σε λάθος μέρος, λάθος ώρα και λάθος άνθρωπο!?!??!

….γύρευε πότε θα ξεκλειδώσεις πάλι… είσαι και αυτοτροφοδοτούμενη στον έρωτα, τρομάρα σου!

… φτάνει μια δυνατή σπίθα και μετά μπορείς να καις για χρόνια…






Υ.Γ. ...ελπίζω να σας ικανοποίησα, έστω και αργοπορημένα :)