Γουελκαμ του ΙΚΑ αντ χεβ ε ναις ντει!

…παρακαλούνται οι έχοντες υπερ(ευαισθησίες) με τους – κυρίως οικονομικούς - μετανάστες που μας κάνουν την τιμή να κατασκηνώνουν στην πλατεία της γειτονιάς μας να μην διαβάσουν παρακάτω γιατί θα τα χώσω χοντρά προς κάθε εθνολογική κατεύθυνση που έχει σήμα κατατεθέν της ... τη γυφτιά σε συνδυασμό με ολίγη έως πολύ βλακεία!

…είχα καιρό να πάω σε δημόσια υπηρεσία - ευτυχώς δηλαδή - αλλά ήρθε η – μαύρη - ώρα που έπεσα στην ανάγκη τους… έτσι οπλίστηκα με υπομονή, επιμονή, τσίχλες, περιοδικά και ένα εργόχειρο που το είχα αφήσει στη μέση από την τελευταία φορά που πήγα στην Εφορεία και κίνησα πουρνό-πουρνό για το ΙΚΑ της περιοχής μου...

…το πρώτο σοκ ήρθε όταν μπαίνοντας στην αίθουσα αναμονής - με ένα καλό νουμεράκι μπορώ να πω – νόμιζα ότι μπήκα σε καταυλισμό μεταναστών... μιλάμε άσπροι, μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι... όλες οι φυλές του κόσμου είναι πλέον ασφαλισμένες στο ΙΚΑ… οι έλληνες ήμασταν απλά μειονότητα… μωρέ μπράβο λέω πρόοδος το ΙΚΑ... τους ασφάλισε όλους... χαχχαα... κάθομαι σε μια καρέκλα και περιμένω - τι άλλο να κάνω δηλαδή!? κι εκεί αρχίζουν τα όμορφα…

…ήθελα να ήξερα αυτοί οι άνθρωποι όταν ξεκινάνε να πάνε σε μια δημόσια υπηρεσία για να κάνουν τη δουλειά τους, τι φαντάζονται!? ότι οι υπάλληλοι του ΙΚΑ, ας πούμε, θα μιλάνε μπαγκλαντέζικα?! σουαχίλι?! φαρσί!? είναι με τα καλά τους?! πάρε βρε άνθρωπε έναν Έλληνα μαζί σου – δεν μπορεί κάποιον θα ξέρεις – να μην ταλαιπωρείσαι και ταλαιπωρείς και τον κόσμο γύρω σου! μιλάμε αυτοί οι υπάλληλοι του ΙΚΑ είναι Η Ρ Ω Ε Σ, και το ξαναλέω μήπως σας ξέφυγε Η Ρ Ω Ε Σ!!! …τους έβλεπα να προσπαθούν να συνεννοηθούν και να εξυπηρετήσουν κάτι περιστατικά - επιεικώς απαράδεκτα από όπου και να τους έπιανες – και τους θαύμασα… είπα στον εαυτό μου «θυμήσου αυτή την εικόνα την επόμενη φορά που θα διαμαρτυρηθείς για το σέρβις των ΔΥ, σκέψου τι τραβάνε καθημερινά κάποιοι από αυτούς..."

...αμ το άλλο!? σηκώνεται η μουσουλμάνα το πρωί, κάνει τις δεήσεις της στον Αλλάχ, ρίχνει και τη μπούργκα επάνω της και ξεκινάει για το ΙΚΑ ... με όλο της το σόι!!! που πας μαντάμ με τρία παιδιά, τη μάνα σου, τον τρίτο ξάδερφο και έναν αργόσχολο περαστικό!? και μαζεύεστε πέντε άτομα μπροστά στο γκισέ και δώστου μπούρου-μπούρου την ακαταλαβίστικη πάνω στο κεφάλι του υπαλλήλου!? και πιάνετε δέκα καρέκλες στην αναμονή λες και είστε σε ξενοδοχείο?! δεν είναι παιδικός σταθμός το ΙΚΑ μαντάμ.. και μη μου πεις ότι δεν έχεις που να αφήσεις τα παιδιά γιατί θα χαρακωθώ… δεν έχεις μια γειτόνισσα να τα αφήσεις ένα πρωινό, να κάνεις τις δουλειές σου!? …που κάνανε το ΙΚΑ allou fan park?! … μάζεψε τα, χρυσή μου, δεν έχουμε την όρεξή τους… ήρθε δε ένα από δαύτα και αφού είχε μαζέψει ότι κωλόχαρτο βρήκε τριγύρω, ήθελε να μου τα δώσει με το ζόρι! – βρήκε και το άτομο.. απ' όλους όσους ήταν εκεί… ήρθε στην Κρουέλα Ντε Βιλ.. χαχχαχα… έπνιξα την παρόρμησή μου να το κάνω κεμπάπ και έριξα μια φαρμακερή ματιά στη μάνα του που το μάζεψε πάραυτα!!

…και πάμε στην ατραξιόν της ημέρας... [ευγενική χορηγία της κυβέρνησης (μάλλον) του Αφγανιστάν]

…μπαίνει σε κάποια φάση ένα πλάσμα – άνθρωπο δεν τον έλεγες πάντως – ψηλός, ατσούμπαλος, μες τη βρώμα και τη μπίχλα, σακατεμένος με το μισό πόδι στο γύψο και κάτι λάμες να προεξέχουν και συνοδεία ένα αντίστοιχο πλάσμα… και κάθεται – ωιμέ – δίπλα μου!! ααααμάάάν… τι μου κλήρωσες λέω τώρα!? και εντός ολίγου αρχίζει έναν πανικό... να μην υπολογίζει σειρές και προτεραιότητες, να χοροπηδάει με τις πατερίτσες από γκισέ σε γκισέ βρίζοντας στα ελληνικά παρακαλώ (!) και να'χει πάρει παραμάζωμα ότι έβρισκε μπροστά του… να φωνάζει τον υπάλληλο μοσχαροκέφαλο (!!!) χαχαχα, να βρίζει την Ελλάδα, τους Έλληνες... και όχι μόνον, ένας μαυρούκος που περνούσε γιατί ήρθε η σειρά του σκόνταψε κατά λάθος πάνω στο γύψινο πόδι.. χαχαχαχα… κι έγινε το έλα να δεις.. τι θα τον γαμήσει, του είπε, αυτόν και όλους τους αραπάδες (παρακαλώ)… ήτο και ρατσιστής, ο πιθηκάνθρωπος… το πώς κρατήθηκα και δεν του έδεσα την πατερίτσα φιόγκο στο λαιμό, ένας Θεός το ξέρει!? εδώ το’χα να γυρίσω να του πω με το μάτι να γυαλίζει σαν παρκέ…

«…ποιος σε κάλεσε, ρε βρωμιάρη, να΄ρθεις στην Ελλάδα?!»
«…μόνος σου δεν ήρθες?! σκάσε και κολύμπα τώρα, όπως κολυμπάμε όλοι...»
«…μάθε πρώτα να χρησιμοποιείς νερό και σαπούνι, και μετά μας κάνεις και μαθήματα πολιτισμού… ζώον!!»

...έβλεπες τις γυναίκες από το πρώην ανατολικό μπλοκ (και τους άντρες μπορώ να σου πω) και τις χαιρόσουνα… καθαρές, περιποιημένες, ευγενέστατες… π ο λ ι τ ι σ μ έ ν ε ς με μια λέξη… άσε που είχαν και κάποια ελληνίδα μαζί τους για τα δύσκολα (δεν θέλει και πολύ μυαλό………………….αλλά τι να το κάνεις πάνω στα δέντρα?!)

…και ναι, για να διαλύσω πάσα αμφιβολία, είμαι ρατσίστρια.. με τη βρωμιά, τη γυφτιά και πάνω απ’ όλα τη βλακεία οποιασδήποτε εθνικότητας… και όπως κράζω πρώτα απ’ όλους τους Έλληνες, έτσι κράζω και όσους ε π έ λ ε ξ α ν – ή θέλετε αναγκάστηκαν ?! - να έρθουν στην Ελλάδα και αντί να εκμεταλλευτούν ότι καλό βρίσκουν και να φτιάξουν τη ζωή τους – διότι αν δεν βρίσκουν να πάρουν το επόμενο κρουαζιερόπλοιο και να πάνε στο Μαουρίτσιο να αρμέγουν γάλα από τις καρύδες – αυτοί θέλουν να διατηρήσουν τη στενή τους συγγένεια με τον πίθηκο και αρνούνται να πλησιάσουν το ανθρώπινο είδος! έτσι είναι... άμα το'χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες, θα τις κουβαλάς όπου κι αν πας...

…κι όχι τίποτα άλλο, αλλά την Παρασκευή πρέπει να ξαναπάω στο ΙΚΑ… ωχ Παναγία μου!

τΟ χΡΟνιΚο ΕΝος πΡοΑνΑγΓελΘεΝΤος … ρΑνΤεΒου

…μιλάγαμε στο τηλέφωνο καμιά δεκαριά μέρες περί ανέμων και υδάτων και άλλων φυσικών στοιχείων και ενδιάμεσα για θέατρο και μουσική και ανθρώπινες συμπεριφορές και ... και ... και ... οι δείκτες του ρολογιού ήταν κάθε μέρα λαχανιασμένοι και οι καθημερινές συνήθειες άλλαζαν δίχως σκέψη… αυτό ήταν το πιο ανησυχητικό σημάδι για έναν άνθρωπο, όπως εγώ που δυσκολεύεται να αλλάξει ακόμα και την ώρα δύο φορές το χρόνο, χωρίς να νιώθει έναν μικρό εκνευρισμό… εκείνες τις μέρες όμως οι ανατροπές διαδέχονταν η μία την άλλη κι εγώ τις υποδεχόμουνα με ολοένα και μικρότερη αντίσταση…

…η επικοινωνία ήταν, είναι και θα είναι πάντα το αδύνατο σημείο μου... και το δικό του όπως αποδείχτηκε… κι έτσι αφεθήκαμε σε ένα επικοινωνιακό όργιο που πολύ σύντομα θέλησε να εξελιχθεί σε …απλό όργιο… χαχαχα… οκ, σκέφτηκα ότι δεν είχα κανέναν λόγο να καθυστερώ τη συνάντησή μας ειδικά όταν είμαι σίγουρη ότι δεν θα πλήξω με την παρέα του… [αυτό που δεν σκέφτηκα είναι ότι ΕΚΕΙΝΟΣ δεν είχε κάνει καμία νύξη επί του θέματος και αυτό έπρεπε να με βάλει σε σκέψεις...] έτσι πήρα την πρωτοβουλία και έκανα πρόταση να βρεθούμε για να μου σερβίρει μια απάντηση… επιεικώς διστακτική !!!! με γαρνιτούρα κάτι «μα…, μου…, και ξέρεις δεν…, ίσως» … κι ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να τα’χα πάρει στο κρανίο καθώς δεν άκουσα καμία δικαιολογία της προκοπής… μετά το πρώτο σοκ, υποτροπίασα και σκέφτηκα – άκουσον, άκουσον – ότι ο τύπος είναι ακόμα καλύτερος απ΄όσο πίστευα αφού δεν είναι λιγούρης και το σκέφτεται σοβαρά πριν με γνωρίσει… και λοιπές curly hairs…

[…άλλα σενάρια δεν έπαιζαν καθώς μου τηλεφωνούσε σε όλη τη διάρκεια της ημέρας και μόνο από τον καμπινέ δεν έπαιρνε - προφανώς γιατί δεν είχε σήμα – τη δε νύχτα μιλάγαμε με τις ώρες…]

…εδώ είμαι υποχρεωμένη να κάνω μια τιμητική αναφορά στη μητέρα - ετών 78 παρακαλώ - η οποία μου επεσήμανε διακριτικά ότι κάτι δεν πάει καλά με τον λεγάμενο για να μην είναι πρόθυμος να βρεθούμε… «..36 χρονών άντρας, ελεύθερος και δεν σκέφτεται το σεξ, παιδί μου?!!?...μήπως είναι αδερφή?!?!» […είπαμε διακριτικά ε;] για να με κάνει έξαλλη και να αναγκαστώ να της θυμίσω ότι υπάρχουν άντρες και άντρες και κάποιοι από αυτούς δεν έχουν το νου τους μόνο στο σεξ!! …εξάλλου, ο συγκεκριμένος, της τόνισα, ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟΣ για να είναι απλά … sex beast! … «καλά παιδί μου», ήταν η απάντησή της, «σε αφήνω γιατί πρέπει να καθαρίσω και φασολάκια»…

…εκτός από ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟΣ, ο εν λόγω, δήλωσε και απαιτητικός στο θέμα της εμφάνισης, καθώς η γυναίκα που θα συνοδεύει θέλει να είναι εμφανίσιμη [παρακαλώ δώστε βάση σε αυτό το σημείο...] εγώ πάλι δήλωσα ότι στο θέμα της εμφάνισης μπορώ να κάνω συμβιβασμούς εάν ο άλλος με καλύπτει στα υπόλοιπα... [δεν ομολόγησα ότι ήμουν τόσο ενθουσιασμένη μαζί του που προετοιμαζόμουνα ψυχολογικά ώστε να μην τον απορρίψω εάν δεν τον βρω ελκυστικό… είπα στον εαυτό μου, βγες μερικές φορές μαζί του και αν μετά ακόμα δεν τον βρίσκεις ελκυστικό… την κάνεις!] φαίνεται λοιπόν ότι αυτή η τελευταία μαγική μου δήλωση έπαιξε καταλυτικό ρόλο [γιατί άραγε!?....] στην απόφασή του να συναντηθούμε επιτέλους...

…βρίσκομαι, λοιπόν, βράδυ Σαββάτου κατά τις 10:00 στο σημείο του ραντεβού μετά από μια εξαντλητική μέρα καθαριότητας στο σπίτι, αλλά στο ύψος μου… έφτιαξα τα μαλλάκια μου, φόρεσα κάτι ανάλαφρο, καλοκαιρινό, άβαφη ως συνήθως και όντας ικανοποιημένη από την εμφάνισή μου… πήρα το δρόμο για να συναντήσω το πεπρωμένο…

…νομίζω ότι αυτή ήταν και η τελευταία στιγμή που θυμάμαι από εκείνο το βράδυ... μετά ανέλαβε η μηχανική υποστήριξη... διότι σκάει μύτη ο ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΙΜΗ και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να κάτσω στο πεζοδρόμιο και να κάνω την τυφλή που ζητιανεύει... χαχαχχα... εκτός του ότι ήταν ένα υβρίδιο Πάγκαλου και Βενιζέλου [και το λέω εγώ που δεν λες και το κορμί μου μίσχο ε;...], πρέπει να είχε να πατήσει στο μπαρμπέρη - για κομμωτήριο ούτε λόγος, αυτά είναι για τους ντιγκιντάγκες – τουλάχιστον έξι τέρμενα… αφού το μαλλί Φάρα Φώσετ θέλει υπομονή και επιμονή για να πετύχει… για ντύσιμο μην πω καλύτερα… ή μάλλον άλλαξα γνώμη και θα πω γιατί έχω φοβερή εικόνα στο μυαλό μου… με τον που τον είδα μου θύμισε κάποιον που ξεφόρτωνε κιβώτια με τα πουκάμισα απ' έξω να ανεμίζουν και το παντελόνι στα όρια της κωλοτρυπίδας... χαχαχαχα…

…και μετά ήρθαν οι μέλισσες…

…αλλιώς δεν ξέρω τι ήταν αυτό το βουητό στα αυτιά μου… το μόνο που ξέρω ήταν ότι σκέπαζε τα πάντα και κυρίως αυτά που έλεγε ο συνοδός μου, που εκτός των άλλων αποδείχτηκε και πολύ καλός στο μονόλογο εκ του σύνεγγυς… ή εγώ στην omerta για να λέμε και την αλήθεια…

…στην επιστροφή καθώς ήμασταν σιωπηλοί – σιωπηλοί όπως χωνεύαμε τη χλαπάτσα – άκουγα στο μυαλό μου το Θοδωρή να μου τραγουδά...

Στους βάλτους ζουν οι πρίγκιπες.
Βαλ' το μες το μυαλό σου.
Μην τον κοιτάς με δισταγμό.
Φίλαααα το βάτραχόόό σου!

…ναι, ρε Θοδωρή, δεν έχω αντίρρηση αλλά δεν είναι αυτός ο βάτραχός ΜΟΥ, γμτ!