ΛΙΩΜΕΝΟ ΒΟΥΤΥΡΟ

…γίνεται η ψυχή του ανθρώπου όταν βρεθεί δίπλα σε κάτι καυτό… όπως το πάθος, για παράδειγμα.. τουλάχιστον γι’ αυτό προσπάθησαν να μας πείσουν οι συντελεστές της ομώνυμης παράστασης στο θέατρο Χώρα… άλλη μια παράσταση αντι-θεάτρου… εμένα αυτές οι παραστάσεις κανονικά μου αρέσουν.. πολύ μπορώ να πω… μ' αρέσει να βλέπω μια σκηνή άδεια από μηχανισμούς υποστήριξης της θεατρικής ερμηνείας αλλά ξέχειλη από υποκριτικό ταλέντο - στην καλύτερη περίπτωση – που σε κάνει να ξεχνάς ό,τι ήξερες για το θέατρο στη συμβατική του μορφή και εκπαιδεύει το μυαλό σου ώστε να απορροφά σαν σφουγγάρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, η οποία όμως στην περίπτωση του αντι-θεάτρου κρίνει όλη την παράσταση… και αυτό είναι το στοίχημα… γι' αυτό το αντιθέατρο είναι δύσκολο και προσωπικά θεωρώ ότι απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη πειθαρχία, κι ας είναι τα όρια δυσδιάκριτα και φαινομενικά δείχνει χαλαρό... γιατί αν μερικές καίριες λεπτομέρειες αποδειχθούν ατίθασες και δεν ενταχθούν στην κεντρική θεατρική ιδέα.. τότε έχουμε απλά έναν παρεϊστικο χαβαλέ και όχι παράσταση...

..κάτι τέτοιο συνέβη – όπως το εισέπραξα ως θεατής - στο ξεκίνημα της παράστασης... η υπόθεση του έργου αντλείται από τα αστυνομικά αρχεία και αφορά σε ένα έγκλημα πάθους που συγκλόνισε τη Β. Ελλάδα στη δεκαετία του 60… ένας άντρας σκοτώνει την ερωμένη του τυφλωμένος από το πάθος του επειδή τον έχει εγκαταλείψει για να κάνει την ντιζέζ σε νυχτερινό κέντρο της εποχής και να ζήσει έντονη ζωή που περιλαμβάνει βέβαια και αρκετούς εραστές… μετά το έγκλημα παραδίδεται απολύτως ψύχραιμος στην αστυνομία… δεν πρόκειται για κοινό εγκληματία, όπως πολύ συχνά συμβαίνει σε αυτά τα εγκλήματα, αλλά για έναν κοινό άνθρωπο που για μια μοιραία στιγμή η ψυχή του έγινε λιωμένο βούτυρο και προέβη στο απονενοημένο... ο ίδιος μέσα από το κελί του μας λέει κάποια στιγμή ότι οι αληθινοί άντρες δεν λερώνουν τα χέρια τους με το αίμα τέτοιων γυναικών αλλά αποδεσμεύονται συναισθηματικά και τις εγκαταλείπουν… δεν θα το σχολιάσω, απλά σας το δίνω σαν τροφή για σκέψη ;)

…η σκηνοθετική (;) ιδέα, να μας διαβάζουν οι ηθοποιοί το αστυνομικό ρεπορτάζ από εφημερίδα της εποχής και να μας εξηγούν πώς θα το μεταφέρουν στη σκηνή, αφενός κράτησε π ο λ ύ, αφετέρου παραήταν χαλαρό... πρόχειρο... φοβάμαι θα πω βαρετό… δεν ήταν ότι καλύτερο για να σε προετοιμάσει για τη συνέχεια, η οποία ε υ τ υ χ ώ ς αποδείχθηκε αρκετά καλή, αν κριθεί επί του συνόλου της…

…στο ίδιο μοτίβο έπαιξε και το θεατρικό διάλειμμα… που πάλι μας βρήκε λίγο άτσαλα… και για να είμαι ειλικρινής κατάλαβα ότι επρόκειτο για διάλειμμα όταν ο Μανώλης Μαυροματάκης άρχισε να διαφημίζει τη διπλανή παράσταση που παιζόταν στη σκηνή Μικρή Χώρα και άρχισε να κυκλοφορεί ένα κουτί με βουτήματα που έφερε η Έλενα Μαυρίδου για να μοιραστούν στους θεατές… και ήταν το λιγότερο που έκανε η νεαρή ηθοποιός για εμάς, αφού ξεχώρισε για την καταπληκτική ερμηνεία της, με αποκορύφωμα το ρόλο της Λίτσας, φίλης του θύματος στον οποίο πραγματικά αποθεώθηκε ...αναμφίβολα ήταν το highlight της παράστασης...

...εάν σας αρέσει να πειραματίζεστε και να δοκιμάζετε το αισθητήριό σας, είναι σίγουρα μια παράσταση που δεν θέλετε να χάσετε…


Στην παράσταση ακούγονται τα τραγούδια:

Ζαχαρίας και Αντζουλίνα
Πέφτουν της βροχής οι στάλες
Μη μου ξαναφύγεις πια
Η Σεράχ


ΛΙΩΜΕΝΟ ΒΟΥΤΥΡΟ του ΣΑΚΗ ΣΕΡΕΦΑ

Δραματουργική επεξεργασία ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΡΑΝΑ
Σκηνοθεσία ΣΙΜΟΣ ΚΑΚΑΛΑΣ
Σκηνικά-Κοστούμια ΚΕΝΝΥ ΜΑΚ ΛΕΛΛΑΝ
Μουσική ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΙΩΤΗΣ
Μάσκες ΜΑΡΘΑ ΦΩΚΑ
Φωτισμοί ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΜΑΘΙΕΛΛΗΣ

ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ

Έλενα Μαυρίδου
Λούλα, Νταίζη, Λίτσα, Φάνης

Μανώλης Μαυροματάκης
Συγγραφέας, Νταίζη, Ξενοδόχος, Μάρκος, Σάββας

Θοδωρής Οικονομίδης
Τάσος, Νταίζη, Ιατροδικαστής Φιλίππου

ΘΕΑΤΡΟ ΧΩΡΑ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ COYOT
ΣΚΗΝΗ ΝΕΑ ΧΩΡΑ
Αμοργού 18-20, Αθήνα
Τηλ. 210-8673945
e-mail: info@coyot.gr
site: www.coyot.gr