ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

«…ΕΝΑ ΕΡΩΤΙΚΟ μυθιστόρημα που ξεκινάει από κάποιο Μεγάλο Καλοκαίρι στη δεκαετία του '80. Και τελειώνει, ή μάλλον ξαναρχίζει, σ' ένα άλλο Μεγάλο Καλοκαίρι, σε ένα ελληνικό νησί - στην άκρη του κόσμου.

ΜΙΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ, μια Βουλγάρα μπαργούμαν, δύο άντρες που κάνουν δουλειές της νύχτας… Τέσσερις losers που είναι ταυτόχρονα νικητές. Κανένας τους δεν ψάχνει «διέξοδο» και «σωτηρία» (θα το θεωρούσαν χαμένη υπόθεση) και όλοι ψάχνουν το Μεγάλο Έρωτα. Αλλά ακόμα και όταν τον βρίσκουν, δεν είναι σίγουροι… και περνάνε πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβουν τι έχει σημασία τελικά στη ζωή και τι όχι…»

της Μανίνας Ζουμπουλάκη
Εκδόσεις IntroBooks

…μια και το καλοκαίρι συνεχίζεται ακάθεκτο, αποφάσισα κι εγώ να διαβάσω ένα από τα «καλοκαιρινά» βιβλία που είχαν ξεμείνει για το επόμενο καλοκαίρι ή τις επόμενες διακοπές… δηλ. αν δεν αγόραζα ένα κατακόκκινο βιβλίο με τίτλο «Το Μεγάλο Καλοκαίρι» ξαπλωμένο πάνω σε ένα κρεββάτι, ντάλα καλοκαιριού, τι να αγόραζα?!

..τα ερωτικά μυθιστορήματα πλέον τα φοβάμαι... είναι λίγο που μεγάλωσα πια και είμαι πολύ δύσπιστη απέναντι και στο πιο καλοστημένο ερωτικό σενάριο… γι’ αυτό και αν και κάτι με έσπρωξε να αγοράσω το συγκεκριμένο βιβλίο… το παράτησα πάνω στο κομοδίνο μου μέχρι να έρθει η «κατάλληλη στιγμή»… φοβόμουνα ότι με το που θα το ανοίξω θα ξεπηδήσουν τίποτα ιδανικοί εραστές που μόνο ως λογοτεχνικούς ήρωες μπορείς να τους συναντήσεις και τίποτα σενάρια σχέσεων από αυτά που σε κάνουν και τραβάς τα μαλλιά σου…

..προς μεγάλη μου ευχαρίστηση, δεν συνέβη τίποτα από αυτά… θα μπορούσαν να είναι αληθινοί έρωτες που διαδραματίζονται σε άκρως ρεαλιστικές συνθήκες και οι χαρακτήρες - άντρες και γυναίκες – είναι πάνω-κάτω όπως αυτοί που συναντάμε στη καθημερινότητά μας… ας πούμε, οι άντρες δεν μιλούν πολύ, στο νου σου να το γράψεις κι όσο για την αγάπη τους τη δείχνουνε με πράξεις… κολοκύθια δηλ. αλλά τι να κάνουμε!? έτσι είναι οι περισσότεροι άντρες στο Ελλάντα και θα το κάνουμε γαργάρα… για να είμαι ειλικρινής εάν διάβαζα τέτοια μυθιστορήματα από μικρή και όχι τις Μικρές Κυρίες για παράδειγμα, θα είχα μάλλον πιο ισορροπημένη προσωπική ζωή και δεν θα έψαχνα ψύλλους στα άχυρα… τώρα είναι αργά πια και μετά την απομάκρυνση από το ταμείο όσο και να χτυπιέσαι γνωρίζεις τη συνέχεια…

...οι ήρωες του βιβλίου δοκιμάζονται στην ερωτική αρένα… πόσο μακριά μπορεί να φτάσουν – κυριολεκτικά και μεταφορικά – για έναν «αποτυχημένο» έρωτα… έναν έρωτα χωρίς ευτυχή έκβαση - και μην πάει ο νους σας στο κακό δεν εννοώ το γάμο – αλλά το να ζήσουν τον έρωτά τους μέχρι το μη περαιτέρω.. να τον εξαντλήσουν… και μετά χορτασμένοι να πούνε αντίο… εάν χορταίνεις ποτέ έναν Μεγάλο Έρωτα βεβαίως-βεβαίως… οι γνώμες τριχάζονται και βάλε επί τούτου... κυριολεκτικά μπορούν να φτάσουν έως στην Αλάσκα για να «ξεχάσουν», να περιφέρουν τον καημό τους από ήπειρο σε ήπειρο κι αυτός να μην ξεθυμαίνει ούτε λίγο βρε αδερφέ... και μεταφορικά απομακρύνονται τόσο πολύ από το κέντρο βάρους τους που κάνουν και 20 χρόνια μην σου πω, για να ξαναβρούνε την ισορροπία τους... εεε.. δεν είναι παίξε-γέλασε οι Μεγάλοι Έρωτες αγαπητοί μου...

…εάν γαργαλιέστε για έναν Μεγάλο Έρωτα και δεν τον ζείτε, τουλάχιστον διαβάστε Τον να παρηγορηθείτε!